Prawnik interpretuje zapisy prawne o terminach zapłaty w transakcjach handlowych
05.02.2016 -
Dariusz Szybowski, radca prawny, który 15 lat współpracuje z Zakładem Usług Handlowych Robico, interpretuje zapisy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.
Ustawa z dnia 08 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych została wprowadzona w celu implementacji do krajowego systemu prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy 2011/7/EU z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Przedmiotowa ustawa zastąpiła ustawę z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.
– W powyższej ustawie, Ustawodawca wskazuje na trzy terminy płatności: 30-dniowy termin płatności – jako podstawowy i preferowany przez ustawodawcę – co oznacza, że nawet w przypadku zapisów umownych przekraczających ww. termin – danemu podmiotowi gospodarczemu przysługują odsetki ustawowe od 31 dnia; 60-dniowy termin płatności – jako termin wyjątkowy od powyższego 30-dniowego podstawowego i preferowanego terminu płatności – jednakże z uwzględnieniem art. 11a ustawy; i ponad 60 dni – jako termin szczególny i odstępstwo od w/w terminów wymagający zgody obu stron w treści umowy i pod warunkiem, że ustalenie tego terminu nie jest rażąco nieuczciwe wobec podmiotu gospodarczego – wymienia Dariusz Szybowski.
– Biorąc powyższe pod uwagę – mówi radca prawny – ustawodawca do oceny kiedy należy stosować określone terminy zapłaty przewidział zapis art. 11a ustawy, w którym wskazał, że oceny czy postanowienia umowne są rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela (dostawcy), dokonuje się biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności: 1) rażące odstępstwa od dobrych praktyk handlowych, które naruszają zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności, 2) właściwość towaru , który jest przedmiotem transakcji handlowej.
– Dlatego należy jednoznacznie i z całą stanowczością wskazać, że w przypadku określenia warunków handlowych z dostawcami będącymi spółdzielniami mleczarskimi jakiekolwiek wydłużenie terminu płatności powyżej 30 dni jest zarówno od strony przepisów ww. ustawy jak i wszelkich zasad uczciwych praktyk handlowych niedopuszczalne – mówi Dariusz Szybowski.
W szczególności wskazuje w niniejszym miejscu na następujące argumenty przemawiające za tym stanowiskiem:
– w przypadku handlu towarami spożywczymi z krótkimi terminami przydatności do spożycia tzw. świeżymi, jakimi niewątpliwie są produkty mleczarskie np. mleko, kefiry, jogurty, sery itp., jakiekolwiek wydłużenie terminu zapłaty powyżej 30 dni byłoby sprzeczne ze społeczno-gospodarczym celem umowy i zasadami współżycia społecznego,
– byłoby to również rażące odstępstwo od dobrych praktyk handlowych, które naruszają zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności kupieckiej,
– celem umowy jest sprzedaż (dostawa) produktów spożywczych na ogół z krótkimi terminami przydatności do spożycia, a nie kredytowanie działalności firmy kupującej produkty mleczarskie („sieć” lub hurtownia”), takie działanie jest według ww. ustawy (w szczególności zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2) rażąco nieuczciwe wobec dostawcy.
– Przeciwna od powyższej analiza prawna powodowałaby całkowity brak zrozumienia ustawy i jej celu – puentuje radca prawny.
(05.02.2016 za Roman Wieczorkiewicz, portalspozywczy.pl)
